5 tips van oma Irene over steunen bij scheiding: ‘We werden opa en oma XL’
Gepubliceerd op: 10 augustus 2022
Hoe ga je om met de scheiding van je dochter of zoon? Wat kan je doen om te helpen? En wat doet zo’n situatie met jullie rol als oma en opa? Wie hier alles van weet, is Irene (58). Ze is getrouwd met Joost en samen hebben ze drie volwassen kinderen: twee dochters en een zoon. Hun oudste dochter en moeder van hun twee kleinzoons is vorig jaar gescheiden. Irene deelt haar ervaringen én 5 tips die haar hielpen.
Door dik en dun
‘Mijn dochter Suus was 10 jaar samen met haar ex-partner. Al vanaf het begin had hij psychische problemen en moeilijk gedrag. Maar Suus was overtuigd dat ze hem kon veranderen, op het juiste pad kon brengen. Samen kregen ze twee schatten van jongens, heerlijke mannetjes. Maar met hun vader ging het niet goed. Hij werkte niet, werd meerdere keren opgenomen in een psychiatrische inrichting en vertoonde steeds naarder gedrag. Mijn man en ik vonden het heel moeilijk om aan te zien, maar hadden in de afgelopen jaren al gemerkt dat opmerkingen hierover snel verkeerd vielen bij Suus. Een goede band en haar dichtbij ons houden was onze prioriteit, en daarom hadden we al lang geleden afgesproken: we steunen haar door dik en dun in al haar keuzes.’
Eigen keuze
‘Het duurde ons nog veel te lang, maar uiteindelijk maakte Suus zelf de keuze om hem te verlaten. Ze vertrok met de twee jongens naar een appartement. Vanaf dat moment werden mijn man en ik een soort opa en oma XL. Oppassen, halen en brengen, logeerweekenden: we hebben het allemaal gedaan. Inmiddels zijn we een jaar verder en ben ik blij te kunnen zeggen dat het goed gaat met zowel Suus als onze kleinzoons. Het is een moeilijke tijd geweest, waarin we allemaal veel hebben geleerd. Aan de hand van wat voorbeelden heb ik hieronder vijf tips opgeschreven, die in mijn ervaring (en ik besef me heel goed dat dat niet voor iedereen hetzelfde is) helpend zijn.’
5 tips van oma Irene:
1. Praat niet negatief (en zelfs positief) over de ex-partner waar je kleinkinderen bij zijn
‘Dit is een uitdaging, hoor. Ik heb zoveel negatiefs over hun vader te zeggen. Maar altijd als de jongens erbij zijn, praat ik positief over hem. Dat hij goed kan voetballen, bijvoorbeeld. En dat hij heel sterk is. En als ze een dagje bij hem zijn geweest, vraag ik altijd of het leuk was, of ze lekker gegeten hebben, of in de speeltuin hebben gespeeld. Het blijft toch hun vader. En als ze ouder zijn, mogen ze zelf beslissen wat ze van hem vinden en hoe ze de band willen vormgeven. Dat is niet aan mij.’
2. Blijf goed met je partner je grenzen bespreken
‘Mijn man en ik willen allebei absoluut het beste voor onze dochter en kleinzoons, maar soms konden we daarin over elkaars of onze eigen grenzen gaan. De jongens kwamen bijvoorbeeld elke zondag logeren, maar dan kwam Suus ook nog op zaterdag met ze langs om bij ons te spelen en eten. Wij werken allebei nog de hele week en op deze manier werd het ons eigenlijk te veel. Mijn man was de eerste die dat aangaf. Toen hebben we daar betere afspraken over gemaakt. Dat was moeilijk, maar nodig om het op de langere termijn gezond vol te houden.’
3. Laat andere gezinsleden zelf hun betrokkenheid bepalen
‘Zo’n situatie als van Suus heeft effect op het hele gezin, maar we merkten dat iedereen er anders mee om ging. Onze zoon is gek op zijn neefjes, maar pakte niet per se een grotere rol in het oom-zijn. Ik had daar misschien op gehoopt, dat er wat extra hulp vanuit hem kwam, maar dat gebeurde niet. Achteraf ben ik blij dat ik dat niet heb geforceerd. Iedereen beleeft zo’n situatie op een andere manier, en dat is oke.’
4. Weet wanneer te spreken en wanneer te zwijgen
‘Oh, wat heb ik vaak op mijn lip moeten bijten.. Als moeder en oma heb je zo’n sterk gevoel dat je wil beschermen, ingrijpen, sturen. Maar mijn dochter is zelf een volwassen vrouw. En zíj is de moeder van de jongens, niet ik. Natuurlijk hebben we veel goede en mooie gesprekken gehad waarin ik wél kon delen hoe ik naar dingen keek. Vaak genoeg vroeg ze mijn hulp of advies en dan was ik er altijd. Maar heel bewust heb ik ook vaak gezwegen. Een goede band is belangrijker dan altijd mijn mening ventileren.’
5. Praat met je gescheiden kind in vragende vorm
‘Voortbordurend op de vorige tip heeft dit mij ook erg geholpen: praten in de vragende vorm. Zoals: ‘Is het misschien een idee dat..?’ ‘Zou het je helpen als..?’ Op deze manier kon ik mijn mening verpakken als vriendelijke suggestie en haar alsnog de ruimte geven. Zo kon ik haar helpen in haar gedachtenproces, maar kwam ze uiteindelijk zelf uit op keuzes en beslissingen.’
‘Ik wil graag nogmaals herhalen dat deze tips in mijn ervaring en beleving erg helpend waren, maar dat dat voor iedereen anders zal zijn. Toch hoop ik jou, als je ook als opa of oma bij een scheiding betrokken bent, iets te hebben geholpen.’